Epiloog

We hebben hem volbracht, onze Grote Tocht. De eerste etappe althans. Het laatste stuk van Vitry naar Taconnay volgt waarschijnlijk dit voorjaar. Het waren 950 mooie kilometers. Met warmte, kou en regen. Met verrassende ontmoetingen. Met gesprekken over voetbal, over onze karren, over Kaja, over Nederland, Frankrijk en het leven.

We hebben afgezien, er doorheen gezeten, maar ook genoten van een onverwachte maaltijd of een overheerlijke douche. Wat we gewoon vonden, werd bijzonder. Het eten smaakte zelden beter, het biertje -waar dat mogelijk was- was verrukkelijk. De frisheid van de ochtenden, het natte gras, de dauw, het gezang van vogels, de geur van tijm, de vele kleuren groen, het bijna rijpe fruit, jonge reigers die gevoed worden: het was intens en maakte gelukkig. En al die aardige mensen. De stoelen die we kregen aangeboden, de prachtige overnachtingsplekken, de maaltijden die voor ons werden bereid. De hartelijke ontvangst in Castricum bij Arnold en Agnes, die direct uit hun werk voor ons klaarstonden, voor ons kookten en ons uitzwaaiden na een vorstelijk ontbijt. De koffie en de lekkere lunch bij Fabianne in Gouda. En de onvergetelijke maaltijd uit eigen tuin bij Tineke en Wim in Lommel. Hartverwarmend.

Ook hebben we met veel plezier de reacties gelezen op ons blog. Heel fijn dat zo veel mensen meeleefden. Veel dank daarvoor. We vonden het leuk onze belevenissen vast te leggen en te delen. Het was een geweldige tijd.