Over eindeloze dijken

Van Boskoop naar Gouda. Even op bezoek bij Devi, de wolk van een dochter van Fabianne. Wat een mooi, lief meisje. Ook de natuur barst van het nieuwe leven. Fuutjes op de rug van moeder, zwaantjes beschermd door ma zwaan voor en pa trots erachter. Eendjes en gansjes op en in het water. Begin juni is een prachtige tijd om de natuur te ondergaan. Het mooie weer wordt plots en onverwacht verdreven door gestaag vallende regen. Gisteren las ik dat weeronline in Duitse handen is gekomen. Zou er een relatie zijn? Nat komen we aan op een camping in Haastrecht. Een groot deel van de stacaravans is in oranje WK-sferen. Maar het trekkersveld is ruim en groen. We slapen lang en lekker. De volgende morgen schijnt de zon weer uitbundig.

Vanaf Haastrecht trekken we verder door het groene hart. En blijven we genieten van de vogelfamilies. Kaja haalt een nat pak als ze niet doorheeft dat je op kroost niet kan staan. Eindeloos lang zijn de dijken langs kleine en grote waterlopen. Eindeloos de vergezichten. Na zo'n 24 kilometer komen we aan op opnieuw een bijzonder plekje: een paalcamping bij Donk. Een pomp waarmee we grondwater kunnen oppompen, meer is het niet. Er kunnen maximaal drie tenten staan. We zijn voorlopig de enige. Wel komen er de nodige buurtbewoners langs om een praatje te maken. Ze vinden het bijzonder: helemaal uit Noord Holland op weg naar Frankrijk? Tjonge... Uiteindelijk komt er een Vlaamse jongen naast ons staan. Een rugzakkampeerder.

Een lange nacht wordt gevolgd door een lange etappe. En weer genieten we van het oerhollandse polderlandschap. Prachtige grasdijken, waar Kaja geniet en wij afzien door de hobbels en het pasgemaaide gras. We hebben eindelijk weer wifi. Dankzij een stampvol restaurant in Woudrichem. Naast onze overnachtingsplaats voor deze dag.