Een Kaja-dag

Koud is het als we op de geleende stoelen ontbijten. De tent gaat nat in de foedraal. Die droogt wel weer als we hem later weer opzetten, de vooruitzichten zijn onverminderd goed.
Fris is het als we, na een bezoekje aan de bakker, onze weg vervolgen. Korte stukken asfalt en schier eindeloze bospaden. Sommige met een verharde ondergrond, andere drassig doordat het pad ook gebruikt wordt door ruiters en mountainbikers.
Warm is het als we, na een kopje koffie in een onverwachte bar weer buiten komen.
Kaja toont weer haar twee uitersten. Loom en landerig achter ons aansjokkend als we door dorpjes of over een asfaltweg lopen. Kwiek en levendig als we het bos ingaan. Vandaag was driekwart bos. Dus Kaja heeft veel meer gelopen dan wij. Op de camping in Mesnil-Saint-Père, ligt ze uitgeteld in de schaduw van een boom, wachtend op haar maaltijd, terwijl wij op alweer geleende stoelen koffie drinken. 
Zo'n mooie dag verdient een goed slot. In het campingrestaurant smaakt de pizza heerlijk en maken de ijscoupes de vreugde compleet.